“Eğiticinin eğitimi” başlıklı bir programda mevzu başlıklarından biri şöyle: Kolb’un Yaşantısal Öğrenme Stili”.
“Yaşantısal” ne demek?
“Yaşantı” sözünden uydurulmuş bir söz olduğu anlaşılıyor.
Tıpkı “süprüntü” üzere yahut “kalıntı” üzere.
Ya da “akıntı” üzere.
“Kırıntı” sözü de buna misal.
Bu nevi/çeşit sözler menfi/olumsuz bir intiba verir.
“Yaşantısal” formunda güzelim Türkçemizin katledilmesi yerine “hayat tarzı” denilse olmaz mı?
Yani zorlaya zorlaya zihinleri “kirletmenin” manası ne?
Kolb’un kim olduğuna gelince;
Amerikalı bir “eğitimciymiş” Kolb.
Yani bize Amerikalı biri mi “örnek” oluyor?
Biraz abes olmuyor mu?
Yok mu bizim mazimizde tedris konusunda bize örnek olacak şahsiyet?
Bu kadar mı kimlik krizi içindeyiz?
Gazze’de soykırım yaşanırken bari yapmayın efendiler!
Yani Kolb denilen kişinin İsrail’in soykırımını destekleyip desteklemeyeceğini bilmiyoruz fakat Amerika ordusuyla soykırımcının gerisinde.
Kolb denilen kişinin 84 yaşında olduğunu internetten öğreniyoruz.
Bu programın başlığı “Eğiticinin Eğitimi” (!)
Yani Amerikalı birinin hayatı ülkemiz akademisyenlerine ve öğretmenlerine “örnek” oluyor o denli mi(!)
Vay benim memleketim.
“Yaşantısal” lafıyla ülkemizde eğitimciler “eğitilecek” o denli mi?
Ört ki ölem…
Kaynak: https://www.istiklal.com.tr/lafa-bak-lafa-yasantisal
